اثر علیرضا زندی

انتشارات: روشنگران و مطالعات زنان

تعداد صفحه: ۱۹۲

ژانر: مجموعه داستان، داستان

جنسیت صدای مناسب: مرد

سن صدای مناسب: جوان، میانسال

درباره‌ی کتاب: هرقصه را مغزی هست قصه را جهت ان مغز آورده‌اند نه از بهر دفع ملالت به صورت حکایت برای آن اورده‌اند تا آن غرض در آن بنمایند شمس تبریزی من چه تقصیری داشتم جناب سروان ... من چه تقصیری داشتم اسمم رو سی و شیش گذاشتن؛ اگه دست خودم بود صد سالم یه همچین اسمی روی خودم نمی ذاشتم. راستش گمونم مقصر اصلی همون اوس کریم لحاف دوز بود. آخه اون روز سرنوشت ساز که قرار بود اسم منو انتخاب کنن؛ اوس کریم بود که دستش رو کرد توی کلاه کدخدا ...

گزیده‌ای از متن کتاب: من چه تقصیری داشتم جناب سروان ... من چه تقصیری داشتم اسمم رو سی و شیش گذاشتن؛ اگه دست خودم بود صد سالم یه همچین اسمی روی خودم نمی ذاشتم. راستش گمونم مقصر اصلی همون اوس کریم لحاف دوز بود. آخه اون روز سرنوشت ساز که قرار بود اسم منو انتخاب کنن؛ اوس کریم بود که دستش رو کرد توی کلاه کدخدا ... خب از شما چه پنهون؛ توی آبادی ما این رسم از قدیم و ندیم پا برجا بوده که هر بچه ای به دنیا میآد؛ اسمش باید از میون اسمایی انتخاب بشه که ریش سفیدای ده نوشتن. اونا اسمارو می نویسن و می ریزن توی کلاه کدخدا؛ بعد هر اسمی که از توی کلاه بیرون اومد اون میشه اسم بچه و دیگه زمین هم به آسمون برسه اسمش عوض نمی شه ... اون روز هم اوس کریم دست برد توی کلاه کدخدا تا از میون تموم اسمایی که ریش سفیدای آبادی روی کاغذ نوشته بودن؛ یکی رو بیرون بکشه تا روی من تازه به دنیا اومده بذارن؛ اوس کریم هم برای محکم کاری حسابی کاغذا رو بهم زد و دستش رو برد اون ته ته کلاه؛ اما بعدش عوض کاغذ اسما؛ اشتباهی سایز کلاه کدخدا رو که روش نوشته بود سی و شیش؛ از جا کند و بیرون کشید و به همه نشون داد ...

مدیر تولید: الهام عزیزی