واوبوک

انتشارات: ویدا

تعداد صفحه: ۱۳۲

ژانر: داستان کوتاه، روانشناسی

جنسیت صدای مناسب: هرکدام

سن صدای مناسب: میانسال

درباره‌ی کتاب: انگار آدم‌هایی هستند که با خواندن این کلمات، حال بهتری پیدا می‌کنند. این را خودشان گفتند؛ در نامه‌ها و پیغام‌هاشان. و گفتند که لحظه‌هایی بر آن‌ها گذشته است که این کلمات به کمک‌شان آمده‌اند. و برایم نوشتند که گاهی با خواندن این کلمات، راحت‌تر نفس کشیده‌اند، راحت‌تر لبخند زده‌اند، راحت‌تر اشک ریخته‌اند، راحت‌تر خوابیده‌اند، راحت‌تر دوست داشته‌اند و راحت‌تر دوست داشته شده‌اند.

گزیده‌ای از متن کتاب: تجربه‌ی سوگ، یک لایه‌ی نامریی - اما محسوس و واقعی - به روی همه‌چیزِ دنیای آدم می‌کشد. مثل لاک بی‌رنگ. مثل ورنیِ روی جلد. مثل ورق‌های بین صفحات مصحف شریف. مثل سلفون روی غذا. مثل شیشه‌ی شفاف تمام‌قدی که در فرودگاه، بین ما و مسافرمان کشیده شده است. مثل چیزی که انگار نیست، اما هست. ما می‌دانیم که هست؛ و این، ما را همیشه اندکی غمگین می‌کند. اندکی، اما همیشه. و ما می‌دانیم که هرگز، هیچ‌وقت، به‌تمامی شاد نخواهیم بود. که هرگاه دست‌مان را پیش آوریم تا شادی را لمس کنیم - حتی از نزدیک، حتی در آغوشش هم که باشیم - انگشتان‌مان لایه‌ای نامریی از غم را لمس خواهد کرد.

کسانی که تا کنون به این کتاب پیشنهاد خوانش داده‌اند: رفعت رفتاری ،

نینا شریفی ، حمیدرضا همایونی‌فر ، مهسا جهانگیری ، مسعود سلیمانی ،

نادیا دولت آبادی ، فاطمه بانی ،

ملیکا وکیل زاده ، فاطمه نصرابادی ، مریم صالح

پیشنهادهایی که صاحب امتیاز کتاب ارائه کرده است: —